Όταν σε θέσεις κλειδιά για την οικονομική πολιτική της χώρας βρίσκονται άσχετοι, τότε είναι λογικό η πολιτική της παγκοσμιοποίησης να επιβάλλεται με ταχείς ρυθμούς, εξαθλιώνοντας όλο και περισσότερους ανθρώπους. Δυστυχώς υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι αδυνατούν να σκεφτούν π.χ. ότι τα παράλογα φορολογικά πρόστιμα θα επιφέρουν την κατάρρευση των ορίων αξιοπρεπούς ύπαρξης και διαβίωσης των επαγγελματιών, που από το κέρδος τους δίνουν καθαρό φόρο και το κράτος καλύπτει δαπάνες του.
Είναι απίστευτο ότι δεν μπορούν να αναλογιστούν εκεί στην κυβέρνηση πως ο φόρος υπεραξίας στα ακίνητα με την -κατά πολύ υψηλότερη της πραγματικής- αντικειμενική αξία, συνθλίβει συμπολίτες μας, οι οποίοι αναγκάζονται να πουλήσουν την περιουσία τους για να καλύψουν άλλες ανάγκες τους. Πως το κράτος θεωρεί ότι μπορούν να βγάλουν κέρδος; Κέρδος από τι; Σε άλλες εποχές θα αγόραζε κάποιος ένα σπίτι 30.000, θα το ανακαίνιζε και θα το μεταπουλούσε 40.000. Άρα 10.000 ευρώ κέρδος, από το οποίο το κράτος θα έπαιρνε φόρο. Λογικό! Τώρα όμως για τι κέρδος μιλάμε; Που ζουν μερικοί; Η οικονομική πολιτική προσαρμόζεται στις ανάγκες της κοινωνίας. Δεν υπάρχουν αμετακίνητα θεωρήματα κύριοι των πανεπιστημίων!
Γι’ αυτό φωνάζουμε ότι στην οικονομία δεν φτάνουν μόνο τα πτυχία, αλλά κάποιος που διορίζεται σε σημαντική θέση οφείλει να είναι και της πιάτσας, να μπορεί δηλαδή να σκέφτεται πρακτικά και να ελίσσεται, προκειμένου να γίνει όσο το δυνατόν σωστή δουλειά. Κατανοούμε φυσικά το άγχος να βρεθούν κάθε μήνα λεφτά. Ωστόσο δεν κατανοούμε την ασχετοσύνη μερικών που ζουν εκτός κοινωνικής πραγματικότητας.
Ο κόσμος δεν αντέχει άλλο. Το έδειξε στα διόδια της Μαλακάσας βάζοντας φωτιά. Αύξηση διοδίων, αύξηση εδώ, αύξηση εκεί, αντί να ενισχυθεί η δημιουργική οικονομία και να καταφτάσουν καινούρια λεφτά απ’ έξω. Πολιτικοί τεμπέληδες βγάζουν απλά από την μύγα ξύγκι, επειδή βαριούνται να σκεφτούν απλά και μαθηματικά. Να μαζευτούν δηλαδή χρήματα αλλά με διαφορετικούς τρόπους! Όχι έτσι! Δεν μπορεί οι νόμοι του κράτους να αφήνονται σε άσχετους ανθρώπους.
Από την άλλη οι συμφωνίες δανεισμού της χώρας κατέστρεψαν τους κατ’ εξοχήν ελεύθερους επαγγελματίες· τους αγρότες. Η αγροτική πολιτική υποδεικνυόταν μια ζωή από τους δανειστές, περιορίζοντας τις δυνατότητες των αγροτών, οι οποίοι έθαβαν την πραμάτεια τους και ξερίζωναν αμπέλια, επειδή έτσι υπαγόρευαν οι μεγάλοι «ανθρωπιστές» της Ευρώπης.
Και τώρα μας λένε να μην τρώμε πολύ λίπος βάζοντας φόρο ακόμα και στα σουβλάκια, στα οποία καταφεύγουν πολλοί για να τους πιάσει λίγο. Μην γελάτε… Έτσι είναι! Δεν καταλαβαίνουν τίποτα οι παγκοσμιοποιητές. Ακόμα και αυτό το παρατήρησαν. Το θέμα είναι τι γίνεται στην Ελλάδα. Γιατί να τους τα κάνουμε τόσο εύκολα; Γιατί να μπαίνουν σε θέσεις όλο βολεμένοι και όχι άνθρωποι άξιοι που γνωρίζουν πέντε πράγματα καλύτερα;
Πόσοι άξιοι Έλληνες υπάρχουν άραγε, οι οποίοι θα μπορούσαν να βάλουν σε τάξη το κράτος. Ωστόσο δεν βρίσκονται σε λίστες ψηφοδελτίων αλλά στον αγώνα της καθημερινότητας μαζί με όλους τους άλλους…
Πηγή: ΠΥΓΜΗ.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε εδω: