Σαν σήμερα "έφυγε" ο Μενέλαος Λουντέμης....

Πολυγραφότατος και πολυδιαβασμένος λογοτέχνης, ο επονομαζόμενος και Μαξίμ Γκόργκι της Ελλάδας. Η «πένα» του έχει αμεσότητα, λυρισμό, δύναμη και ρεαλισμό. Έργα του, όπως τα μυθιστορήματα «Συννεφιάζει», «Οι κερασιές θα ανθίσουν φέτος» και το μπεστ-σέλερ «Ένα παιδί μετράει τ' άστρα» διαβάστηκαν πολύ από τη νεολαία τις δεκαετίες του '50, του '60 και του '70.

Γεννήθηκε το 1906 ή κατ' άλλους το 1912 στο χωριό Αγία Κυριακή της Μικράς Ασίας και το πραγματικό του όνομα ήταν Δημήτριος Μπαλάσογλου ή Βαλασιάδης. Μετά τη μικρασιατική καταστροφή, η οικογένειά του περιπλανήθηκε αρκετά, μέχρι να εγκατασταθεί το 1923 στο χωριό Εξαπλάτανος της Έδεσσας.

Η οικογένειά του ήταν εύπορη, αλλά έχασε τα πάντα στον Μεγάλο Ξεριζωμό. Έτσι, ο νεαρός Δημήτρης αναγκάστηκε από τα νεανικά του χρόνια να εργαστεί σκληρά ως λαντζέρης, λούστρος, ψάλτης, δάσκαλος και επιστάτης στα έργα του Γαλλικού Ποταμού (Λουδίας). Από τον ποταμό Λουδία εμπνεύστηκε το φιλολογικό του ψευδώνυμο Λουντέμης. Η στράτευσή του στην Αριστερά και η πολιτική δράση μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ του στοίχισε την αποβολή του απ' όλα τα γυμνάσια της χώρας.

Στα ελληνικά γράμματα εμφανίσθηκε πολύ νωρίς, το 1927, με δημοσιεύσεις ποιημάτων του σε εφημερίδες της Έδεσσας. Το 1930 ποιήματα και διηγήματά του δημοσιεύτηκαν στο λογοτεχνικό περιοδικό «Νέα Εστία», ενώ το 1934 υπογράφει για πρώτη φορά ως Μενέλαος Λουντέμης στο διήγημά του «Μια νύχτα με πολλά φώτα κάτω από μια πόλη με πολλά αστέρια».

Έπειτα από μια οδύσσεια μετακινήσεων, ο Λουντέμης θα έλθει στην Αθήνα και θα γνωριστεί με αριστερούς διανοούμενους, οι οποίοι σύχναζαν στη λέσχη «αν Σουσί» της οδού Πατησίων. Καθοριστική ήταν η γνωριμία του με τους διακεκριμένους ομοτέχνους του Κώστα Βάρναλη, Άγγελο Σικελιανό και Μιλτιάδη Μαλακάση. Ο τελευταίος θα τον βοηθήσει να βρει δουλειά ως βιβλιοθηκάριος στην «Αθηναϊκή Λέσχη» και να ανασάνει οικονομικά.

Την ίδια εποχή αναπτύσσει στενή φιλία με τον καθηγητή της Φιλοσοφικής Δημήτρη Βέη, ο οποίος θα τον δεχθεί ως ακροατή στις παραδόσεις του, αφού ο Λουντέμης δεν μπορούσε να εγγραφεί στη Φιλοσοφική, καθώς δεν είχε τελειώσει το γυμνάσιο, λόγω των πολιτικών του περιπετειών και της οικονομικής του ανέχειας. Το 1938 ήταν ήδη φτασμένος συγγραφέας και τιμήθηκε με το Μέγα Κρατικό Βραβείο Πεζογραφίας για τη συλλογή διηγημάτων του «Τα πλοία δεν άραξαν».

Στην κατοχή οργανώθηκε στο ΕΑΜ και διετέλεσε γραμματέας της οργάνωσης διανοουμένων. Κατά τον εμφύλιο συλλαμβάνεται για τα αριστερά του φρονήματα, δικάζεται για εσχάτη προδοσία και καταδικάζεται σε θάνατο, ποινή που δεν εκτελέστηκε ποτέ. Αντ' αυτού, εξορίζεται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Μακρόνησο και στον Άη Στράτη, μαζί με το Θεοδωράκη και τον Ρίτσο.

Το 1956 τον μετέφεραν στην Αθήνα από τον τόπο εξορίας του για να δικαστεί, επειδή, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, στο βιβλίο του «Βουρκωμένες μέρες» αναφέρονται «….προπαρασκευαστικές πράξεις εσχάτης προδοσίας….». Στη δίκη που έγινε με τον εμφυλιοπολεμικό νόμο 509/47, οι μάρτυρες υποστήριξαν ότι το βιβλίο του «προπαγανδίζει τας πολιτικάς του ιδέας, θίγει την έννοια του κράτους, κλονίζει την εμπιστοσύνη του λαού στη Δικαιοσύνη, καλλιεργεί το μίσος».

Επιφανείς πνευματικές προσωπικότητες έσπευσαν να τον υπερασπιστούν (Άγις Θέρος, Γιώργος Θεοτοκάς, Κώστας Βάρναλης, Στράτης Δούκας, Ασημάκης Πανσέληνος, Κώστας Κοτζιάς), υποστηρίζοντας ότι το βιβλίο του «είναι ένα εξαιρετικό έργο, γεμάτο αγάπη για τον άνθρωπο και πίστη στην πορεία του προς το μέλλον». Απολογούμενος, ο Λουντέμης δέχτηκε παρέμβαση του προέδρου, ο οποίος του είπε πως «αν πράγματι νιώθεις στοργή για το παιδί και τη γυναίκα σου, θα 'πρεπε να 'χεις κάνει δήλωση αποκήρυξης του ΚΚΕ». Και η απάντηση του Λουντέμη: «Χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια για να γίνουν τα τέσσερα πόδια δύο. Δεν θα τα κάνω πάλι τέσσερα εγώ».

Μετά τη δίκη και την απαγόρευση κυκλοφορίας των βιβλίων του, το κλίμα είναι βαρύ για τον Λουντέμη. Εκπατρίζεται στο Βουκουρέστι και χάνει την ελληνική ιθαγένεια από τη δικτατορία του Παπαδόπουλου. Στη Ρουμανία συνεχίζει το συγγραφικό του έργο, αλλά νοσταλγεί πάντα την πατρίδα, «ένα ελληνικό καφεδάκι...μιά ρετσίαν..», έγραφε σ' ένα φίλο του. Μετά την μεταπολίτευση ανακτά την ελληνική ιθαγένεια και επιστρέφει στην Ελλάδα το 1976. Δεν πρόλαβε να χαρεί για την επάνοδό του και στις 22 Ιανουαρίου 1977 πεθαίνει από καρδιακή προσβολή και ενταφιάζεται στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.

Ο Μενέλαος Λουντέμης ανήκει στους έλληνες λογοτέχνες του μεσοπολέμου που στράφηκαν προς τον κοινωνικό ρεαλισμό. Η ιδιοτυπία του έργου του έγκειται στον «ερασιτεχνικό» τρόπο γραφής, τον οποίο υπηρέτησε εν πλήρει συνειδήσει, καθώς ο ίδιος υποστήριζε πως δε τον ενδιαφέρει η Τέχνη, αλλά η καταγραφή της πραγματικότητας και η κατάδειξη της κοινωνικής ανισότητας. Το έργο του εντάσσεται στο ρεύμα του σοσιαλιστικού ρεαλισμού (Κνουτ Χάμσουν, Μαξίμ Γκόργκι, Παναΐτ Ιστράτι κ.ά.): ρεαλιστική απεικόνιση τοπίων και προσώπων με έντονη αισθηματολογία, που αγγίζει κάποτε το μελοδραματισμό, βιωματική γραφή, ηθογραφικά και συμβολικά στοιχεία.

Στη λογοτεχνία του Λουντέμη δεσπόζει η τάση του να στρέφεται εξ' ολοκλήρου γύρω από ένα κεντρικό πρόσωπο - αφηγητή, που ανήκει στους περιθωριακούς τύπους των καταπιεσμένων κοινωνικά στρωμάτων και το οποίο μας δίνει την προσωπική του οπτική της μοναξιάς, του ανεκπλήρωτου του έρωτα και της δυστυχίας του κόσμου. Μέρος της κριτικής (Ζήρας) του καταλογίζει τεχνικές και εκφραστικές ατέλειες, στρατευμένο ύφος που αποβαίνει σε βάρος της οικονομίας της, αφήγησης, αλλά αναγνωρίζει τον λυρικό του οίστρο. Κάποιοι άλλοι θεωρούν το έργο του απολύτως ξεπερασμένο σήμερα, καθώς αναφέρεται σ' ένα κόσμο που δεν υπάρχει πια.

Ποιήματα του Λουντέμη μελοποίησαν οι αδερφοί Κατσιμίχα («Ερωτικό Κάλεσμα») και ο συνθέτης Σπύρος Σαμοίλης («Οι κερασιές θ' ανθίσουνε και φέτος») με ερμηνευτή τον Αντώνη Καλογιάννη.

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ:

1. «Τα πλοία δεν άραξαν», Αθήνα, εκδ. Γκοβόστης, διηγήματα (1938) ISBN 960-344-915-6
2. «Περιμένοντας το ουράνιο τόξο», Αθήνα, διηγήματα (1940)
3. «Γλυκοχάραμα», Αθήνα, διηγήματα (1944)
4. «Το τραγούδι των διψασμένων», Αθήνα, εκδ. Δωρικός, διηγήματα (1966)
5. «Βουρκωμένες μέρες», Αθήνα, διηγήματα (1953) ISBN 960-344-914-8
6. «Αυτοί που φέρανε την καταχνιά», Αθήνα, διηγήματα (1946) ISBN 960-393-140-3
7. «Έκσταση», Αθήνα, εκδ. Αετός, μυθιστόρημα (1943) ISBN 960-393-139-X
8. «Καληνύχτα ζωή», Αθήνα, μυθιστόρημα (1946) ISBN 960-393-138-1
9. «Οι κερασιές θ' ανθίσουν και φέτος», Αθήνα, εκδ. Μόρφωση, μυθιστόρημα (1956) ISBN 960-393-978-4
10. «Συννεφιάζει», Αθήνα, μυθιστόρημα (1946) ISBN 960-344-837-0
11. «Ένα παιδί μετράει τ' άστρα», Αθήνα, εκδ. Δίφρος, μυθιστόρημα (1956) ISBN 960-344-768-4
12. «Η φυλακή του Kάτω Kόσμου», Αθήνα, εκδ. Δωρικός, μυθιστόρημα (1964) ISBN 960-393-312-0
13. «Το ρολόι του κόσμου χτυπά μεσάνυχτα», Αθήνα, εκδ. Κέδρος, μυθιστόρημα (1963) ISBN 960-344-888-5
14. «Τότε που κυνηγούσα τους ανέμους», Αθήνα, εκδ. Δίφρος, μυθιστόρημα (1956) ISBN 960-393-137-3
15. «Λύσσα», μυθιστόρημα
16. «Τρόπαια Α΄», (Η οπτασία του Μαραθώνα), μυθιστόρημα
17. «Τρόπαια Β΄», (Σαλαμίνα), μυθιστόρημα
18. «Κάτω απ' τα κάστρα της ελπίδας», μυθιστόρημα ISBN 960-393-183-7
19. «Το κρασί των δειλών», (Σαρκοφάγοι Ι), Αθήνα, Πολιτικές και λογοτεχνικές εκδόσεις, μυθιστόρημα (1965)  ISBN 960-393-023-7
20. «Οι ήρωες κοιμούνται ανήσυχα», (Σαρκοφάγοι ΙΙ), Αθήνα, εκδ. Δωρικός, μυθιστόρημα (1974)
21. «Ο άγγελος με τα γύψινα φτερά», (Σαρκοφάγοι ΙΙΙ), Αθήνα, εκδ. Δωρικός, μυθιστόρημα (1974)
22. «Οδός Αβύσσου αριθμός 0», Αθήνα, εκδ. Βιβλιοεκδοτική, μυθιστόρημα (1962) ISBN 960-344-820-6
23. «Θυμωμένα στάχυα», Αθήνα, εκδ. Δωρικός, μυθιστόρημα (1965) ISBN 960-344-993-8
24. «Αγέλαστη Άνοιξη», μυθιστόρημα ISBN 960-393-024-5
25. «Της γης οι αντρειωμένοι...», Αθήνα, βιογραφίες (1976)
26. «Οι αρχιτέκτονες του τρόμου», Αθήνα, εκδ. Δωρικός, σατυρικό (1966)
27. «Οι κεραυνοί ξεσπούν», Αθήνα, εκδ. Κάδμος, θεατρικό (1958)
28. «Θα κλάψω αύριο», (σκηνικό ρομάντσο), Αθήνα, εκδ. Δωρικός, θεατρικό (1975)
29. «Ανθισμένο όνειρο», Αθήνα, εκδ. Δωρικός, θεατρικό (1975)
30. «Ταξίδια του χαμού», Αθήνα, εκδ. Δωρικός, θεατρικό (1975)
31. «Πικρή θάλασσα», (ελληνική θαλασσογραφία), Αθήνα, εκδ. Δωρικός, θεατρικό (1976)
32. «Μπατ-Τάι», (Οδοιπορικό στο Βιετνάμ), Αθήνα, εκδ. Δωρικός, ταξιδιωτικό (1966)
33. «Ταξίδι στην απεραντοσύνη», (Οδοιπορικό), Αθήνα, εκδ. Δωρικός, πολ. δοκίμιο (1976)
34. «Οι Δήμιοι με τ’ άσπρα γάντια», Αθήνα, εκδ. Δωρικός, θεατρικό δράμα (1978)
35. «Δαίδαλος», σε εικονογράφηση Γ.Πανετέα, Αθήνα, εκδ. Δωρικός, παιδικά διηγήματα ISBN 960-393-136-5
36. «Ίκαρος», παιδικά διηγήματα ISBN 960-344-835-4
37. «Ηρακλής», Αθήνα, εκδ. Δωρικός, παιδικά διηγήματα (1976) ISBN 960-393-135-7
38. «Θησέας», παιδικά διηγήματα ISBN 960-344-771-4
39. «Ο μεγάλος Δεκέμβρης», Αθήνα, εκδ. Μαρής-Κοροντζής, παιδικά διηγήματα (1945)
40. «Κραυγή στα πέρατα», Αθήνα, εκδ. Παλμός, ποιητική συλλογή (1954)
41. «Θρηνολόι και άσμα για το σταυρωμένο νησί», Αθήνα, εκδ. Δωρικός, ποιητική συλλογή (1975)
42. «Το σπαθί και το φιλί», Αθήνα, εκδ. Δωρικός, ποιητική συλλογή (1967)
43. «Κοντσέρτο για δύο μυδράλια και ένα αηδόνι», Αθήνα, εκδ. Δωρικός, ποιητική συλλογή (1973)
44. «Πυρπολημένη μνήμη», Αθήνα, εκδ. Δωρικός (1975)
45. «Οι εφτά κύκλοι της μοναξιάς», Αθήνα, εκδ. Δωρικός, ποιητική συλλογή (1975)
46. «Τραγουδώ για την Κύπρο», Αθήνα, εκδ. Μόρφωση, ποιήμα (1956)
47. «Ο λυράρης (Μιλτιάδης Μαλακάσης)», Αθήνα, εκδ. Δωρικός (1974)
48. «Ο κονταρομάχος (Κώστας Βάρναλης)», Αθήνα, εκδ. Δωρικός (1974)
49. «Ο εξάγγελος (Άγγελος Σικελιανός)», Αθήνα, εκδ. Δωρικός, ποίηση (1976)
50. «Καραγκιόζης ο Έλληνας», Αθήνα, εκδ. Δωρικός
51. «Ο γολγοθάς μιας ελπίδας», Αθήνα, εκδ. Δωρικός
52. «Μενέλαος Λουντέμης Απανθίσματα», Αθήνα, εκδ. Ελληνικά Γράμματα (2004) του Δαυίδ Ναχμία
53. «Μια Νύχτα με πολλά φώτα,κάτω από μια πόλη με πολλά Αστέρια», εκδ. Ελληνικά Γράμματα (1934 

• ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ:
• «Το σπίτι της ομίχλης», Θεόδωρου Κωνσταντίν, μυθιστόρημα
• «Μορομέτε», Μαρίν Πρέντα, μυθιστόρημα
• «Και τους καταδικάσα όλους σε θάνατο», Τίτους Πόποβιτς, μυθιστόρημα
• «Πέρα απ' τς αμμόλοφους», Φάνους Νεάγκου, μυθιστόρημα
• «Πύρινα άλογα», Ίον Μπραντ, ποίηση
• «Το λουλούδι της στάχτης», Εουτζέν Ζεμπελεάνου, Αθήνα, εκδ. Δωρικός, ποίηση (1974)
• «Οι φρουροί των ανέμων», Βίρτζιλ Θεοδορέσκου, ποίηση
• «Ο ιππότης της μοναξιάς», Ζέο Ντιμιτρέσκου, ποίηση
• «Σαρκασμοί και εφιάλτες», Μαρίν Σορέσκου, ποίηση
• «Ένας άνθρωπος στην αγορά», Ντομίτρου Ποπέσκου, ποίηση
• «Άσπιλοι κι αμόλυντοι», Χόρια Λοβινέσκου, Αθήνα, εκδ. Δωρικός, θεατρικό-σατυρικό (1975)

ΠΗΓΕΣ:

• "Λουντέμης Μενέλαος", Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τομ. 5, Αλέξανδρου Ζήρα, Αθήνα, εκδ. Εκδοτικής Αθηνών, (1986).
• "Μενέλαος Λουντέμης", Η μεσοπολεμική πεζογραφία - Από τον πρώτο ως τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο (1914-1939), τόμ. Ε΄, σ.232-252, Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, Αθήνα, εκδ. Σοκόλης, (1992).
• https://el.wikipedia.org/wiki/
• https://www.sansimera.gr/
• https://www.facebook.com/MenelaosLountemes/#

Η κακοκαιρία «ξέθαψε» αρχαιολογικό θησαυρό

Ένας ανεκτίμητης αξίας αρχαιολογικός θησαυρός βγήκε στην επιφάνεια μετά τις πρόσφατες νεροποντές που έπεσαν στην Ιεράπετρα. Βρέθηκε στις 4 Ιανουαρίου από νεαρό αγρότη, ο οποίος τον παρέδωσε αμέσως στην Αρχαιολογική Υπηρεσία.

Πρόκειται για ένα μαρμάρινο γλυπτό μάλλον Ρωμαϊκής περιόδου, που απεικονίζει το κεφάλι νεαρής γυναίκας με ένα εντυπωσιακό χτένισμα.

Το σπουδαίο αυτό αρχαιολογικό εύρημα είναι διατηρημένο σε εξαιρετική κατάσταση και ξεχωρίζει για την τεχνική του γλύπτη που το δημιούργησε και κατάφερε να έχει αντέξει στους αιώνες χωρίς να έχει χάσει το παραμικρό από τη λάμψη του.

Πριν μερικές μέρες ο 30χρονος αγρότης Μιχάλης Μπαχλιτζανάκης, ενώ οδηγούσε το αυτοκίνητο του σε αγροτική περιοχή μερικά χιλιόμετρα δυτικά της Ιεράπετρας, κι ενώ είχε προηγηθεί νωρίτερα μεγάλη νεροποντή, διέκρινε μέσα σε ένα ρέμα το οποίο επιχειρούσε να διασχίσει κάτι εντυπωσιακό που του κίνησε την περιέργεια.

«Σταμάτησα το αυτοκίνητο μου στην άκρη και κατέβηκα μέσα στο ρέμα, για να δω τι είναι εκείνο το παράξενο λευκό αντικείμενο που είχε ξεχώσει το νερό της βροχής. Όταν έφτασα κοντά και είδα ότι επρόκειτο για ένα μαρμάρινο αρχαίο γλυπτό τα έχασα. Έμεινα άφωνος από την ομορφιά του και την τελειότητά του. Κατάφερα όμως να συνέλθω γρήγορα, να επιστρέψω στο αυτοκίνητό μου και να καλέσω αμέσως την Αρχαιολογική Υπηρεσία για να το παραδώσω. Μετά από λίγη ώρα ήρθε ο αρχαιοφύλακας, και το παρέλαβε, προκειμένου να αναλάβουν τα υπόλοιπα οι υπεύθυνοι αρχαιολόγοι. Αισθάνομαι ότι έκανα το καθήκον μου.  Έκανα το χρέος μου. Το παρέδωσα στην Αρχαιολογική Υπηρεσία για να συντηρηθεί και να εκτεθεί στην Αρχαιολογική Συλλογή της Ιεράπετρας», μας είπε μεταξύ άλλων ο 30χρονος Μιχάλης Μπαχλιτζανάκης.

Η προϊσταμένη της Εφορίας Αρχαιοτήτων Λασιθίου Χρύσα Σοφιανού, μας είπε ότι, «είναι αλήθεια πως το αρχαίο γλυπτό που βρέθηκε την περασμένη εβδομάδα στην Ιεράπετρα, έχει παραδοθεί και φυλάσσεται στην Υπηρεσία μας. Την ερχόμενη εβδομάδα θα βρεθώ στην Ιεράπετρα για να κάνω την εκτίμηση του και να σας πω για το τι ακριβώς πρόκειται και σε ποια εποχή τοποθετείται. Αυτό το γλυπτό όπως και άλλα που έχουν βρεθεί στην περιοχή θα  συντηρηθεί, θα μείνει και θα εκτεθεί στην Αρχαιολογική Συλλογή της Ιεράπετρας».

Στην Αρχαιολογική Υπηρεσία Λασιθίου στον Άγιο Νικόλαο, παρουσιάστηκε το πρωί της Δευτέρας ο 30χρονος Μιχάλης Μπαχλιτζανάκης, για να δηλώσει και επίσημα την εύρεση και την παράδοση του εκπληκτικού αυτού μνημείου της αρχαίας Ιεράπυτνας, ακούγοντας πολλές ευχαριστίες και πολλά μπράβο από τους αρχαιολόγους.

«Όταν δείξαμε τις φωτογραφίες του αγάλματος  που είχε τραβήξει ο Μιχάλης με το κινητό του στους αρχαιολόγους έμειναν έκπληκτοι από την τελειότητα του γλυπτού που είχε διατηρηθεί ανέπαφο τόσους αιώνες. Νιώσαμε μεγάλη ικανοποίηση από τα επιφωνήματα χαράς και ενθουσιασμού που ακούσαμε και  είμαστε όλοι υπερήφανοι για την επιλογή του, να το παραδώσει αμέσως στην Αρχαιολογική Υπηρεσία», μας είπε η σύντροφος του 30χρονου αγρότη, Βανέσα Αρβανίτη.

Οι γονείς του νεαρού αισθάνονται κι εκείνοι υπερήφανοι, για  το παιδί τους  που παρέδωσε έναν ανεκτίμητης αξίας αρχαιολογικό θησαυρό στις αρμόδιες Αρχές.

«Είμαστε υπερήφανοι για τον Μιχάλη, γιατί έχει μεγαλώσει με αρχές και αξίες. Μας έχει συγκινήσει πραγματικά η πράξη του. Όταν είδα εκείνη τη μέρα το άγαλμα που βρήκε στο ρέμα, ένιωσα πραγματικό δέος. Είναι τόσο όμορφο το πρόσωπο της γυναίκας που απεικονίζει και τόσο καλά συντηρημένο, που πρέπει να εκτεθεί για να το βλέπουν όλοι οι επισκέπτες της πόλης μας», πρόσθεσε ο πατέρας του νεαρού, Μανόλης Μπαχλιτζανάκης.

Με λόγια όμορφα χαιρέτισε την πράξη του νεαρού Μιχάλη Μπαχλιτζανάκη και ο πρόεδρος της Επιτροπής Ανάδειξης Αρχαιοτήτων Ιεράπετρας Γιάννης Ροβιθάκης.

«Ο εξαίρετος αυτός νέος είπε τόσο απλά, ότι έκανε το χρέος του, παραδίδοντας στην πόλη του, έναν από τους εκατοντάδες αρχαιολογικούς θησαυρούς της αρχαίας Ιεράπυτνας που συνεχώς βγαίνουν στο φώς. Χρέος δικό μου είναι, να εισηγηθώ στο Δήμο Ιεράπετρας να τιμηθεί κι εκείνος αλλά και ο Μανόλης Κορνηλάκης, ο οποίος βρήκε προ καιρού  στη Γρα Λυγιά και παρέδωσε στην Αρχαιολογική Υπηρεσία Μινωικούς πίθους και αμφορείς. Αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν παραδείγματα προς μίμηση και δίνουν  σε όλους μας μαθήματα ευθύνης, συνέπειας και σεβασμού στην πολιτιστική μας κληρονομιά», μας είπε ο  Γιάννης Ροβιθάκης.

Πηγή : Νίκος Πετάσης Νέα Κρήτη

Νίκος Καββαδίας

Σαν σήμερα , γεννήθηκε ο μοναδικός -ίσως- ποιητής , που μας έκανε να ..χορέψουμε "πάνω στο φτερό του καρχαρία....."

Ο Νίκος Καββαδίας γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 1910 στο Νίκολσκι Ουσουρίσκι, μια επαρχιακή πόλη της περιοχής του Χαρμπίν στη Μαντζουρία, από γονείς Κεφαλονίτες, το Χαρίλαο Καββαδία και τη Δωροθέα Αγγελάτου της γνωστής οικογένειας εφοπλιστών της Κεφαλονιάς. Σ’ αυτή τη μικρή Ρωσική πόλη, γεννιούνται και άλλα δυο παιδιά: η Τζένια (Ευγενία) κι ο Μήκιας (Δημήτρης). Ο πατέρας Χαρίλαος Καββαδίας διατηρούσε γραφείο γενικού εμπορίου διακινώντας μεγάλες ποσότητες εμπορευμάτων με κύριο πελάτη τον τσαρικό στρατό.

Το 1914, με το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η οικογένεια έρχεται στην Ελλάδα κι εγκαθίσταται στο Αργοστόλι, ενώ ο πατέρας επιστρέφει στις επιχειρήσεις του στη Ρωσία, όπου καταστρέφεται οικονομικά. Το 1917, κατά τη διάρκεια της Οκτωβριανής Επανάστασης, φυλακίζεται. Γυρίζει και πάλι στην Ελλάδα το 1921, τσακισμένος και ανίκανος να προσαρμοσθεί στην ελληνική πραγματικότητα.

Μετά το Αργοστόλι, η οικογένεια εγκαθίσταται στον Πειραιά. Ο Καββαδίας πηγαίνει στο Δημοτικό κι είναι συμμαθητής με το Γιάννη Τσαρούχη. Διαβάζει Ιούλιο Βερν και διάφορα βιβλία περιπέτειας. Στο Γυμνάσιο γνωρίζεται με το συγγραφέα και ιατρό του Πολεμικού Ναυτικού Παύλο Νιρβάνα. Δεκαοκτώ ετών, αρχίζει να δημοσιεύει ποιήματα στο περιοδικό της Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας με το ψευδώνυμο Πέτρος Βαλχάλας.

Τελειώνοντας το Γυμνάσιο, δίνει εξετάσεις στην Ιατρική Σχολή. Όμως την ίδια περίοδο πεθαίνει ο πατέρας του και αναγκάζεται να εργαστεί σε ναυτικό γραφείο. Συνεχίζει όμως να συνεργάζεται με διάφορα φιλολογικά περιοδικά. Το Νοέμβριο του 1928, ο Καββαδίας βγάζει ναυτικό φυλλάδιο και μπαρκάρει ως "ναυτόπαις" τον επόμενο χρόνο στο φορτηγό "Άγιος Νικόλαος".

Το 1934, η οικογένεια μετακομίζει από τον Πειραιά στην Αθήνα. Το σπίτι της γίνεται τόπος συγκέντρωσης λογοτεχνών, ζωγράφων και ποιητών. Ο Καββαδίας την εποχή εκείνη περιγράφεται ως ένας λιγομίλητος απλός άνθρωπος, ατημέλητος, χαριτωμένος, εγκάρδιος, με ανεξάντλητο χιούμορ, αγαπητός στους πάντες. Το 1938 στρατεύεται και υπηρετεί στην Ξάνθη με την ειδικότητα του ημιονηγού, ενώ το 1939 παίρνει το δίπλωμα του ραδιοτηλεγραφητή κατωτέρας τάξεως. Στον πόλεμο του ’40 φεύγει για την Αλβανία, όπου υπηρετεί αρχικά ως ημιονηγός τραυματιοφορέας και αργότερα, λόγω της ειδικότητάς που είχε ως ασυρματιστής, χρησιμοποιείται στο σταθμό υποκλοπής της ΙΙΙ Μεραρχίας.

Στη διάρκεια της Κατοχής, ο Καββαδίας περνάει στις γραμμές της Εθνικής Αντίστασης και γίνεται μέλος του ΕΑΜ. Την ίδια ακριβώς περίοδο γίνεται και μέλος του ΚΚΕ. Εντάσσεται, επιπλέον, στην Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών, παρά το γεγονός ότι είχε τυπώσει τότε μόνο ένα βιβλίο, το Μαραμπού, ενώ το όριο ήταν τα τρία βιβλία. Είναι όμως ενεργός λογοτεχνικά, γράφοντας ποιήματα, ορισμένα εξ αυτών αντιστασιακά, με πιο χαρακτηριστικό το ποίημα "Στον τάφο του ΕΠΟΝίτη". Στις αρχές του 1945 γίνεται επικεφαλής του ΕΑΜ Λογοτεχνών-Ποιητών, θέση την οποία παραχωρεί στις 6 Οκτώβρη του ίδιου έτους στον Νικηφόρο Βρεττάκο, εξαιτίας της αναχώρησής του από την Ελλάδα με το πλοίο "Κορινθία". Η ασφάλεια τού έδωσε άδεια, καθώς θεωρείτο ανενεργός κομμουνιστής.

Από το 1954 μέχρι και το 1974, ταξιδεύει διαρκώς με πολύ μικρά διαλείμματα. Μέσα στη χρονική αυτή περίοδο, τα πιο σημαντικά γεγονότα στη ζωή του ποιητή αφορούν το θάνατο του πιο μικρού του αδερφού, Αργύρη, το 1957, την κυκλοφορία της «Βάρδιας» στα γαλλικά το 1959, την επανέκδοση του «Μαραμπού» και του «Πούσι» το 1961 από τις εκδόσεις Γαλαξίας, το θάνατο της μητέρας του το 1965 και τη γέννηση του Φίλιππου το 1966, γιου της ανιψιάς του Έλγκας.

Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του, και συγκεκριμένα το 1954, συνέβη το εξής περιστατικό: Ενώ ο ποιητής εργαζόταν σε "ποστάλι" (καράβι μικρών αποστάσεων, επιβατηγό), ταξίδεψε με το καράβι του ο Γιώργος Σεφέρης. Τόσο κατά την τυπική υποδοχή των ταξιδιωτών, όσο και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, ο Σεφέρης δεν μπήκε καν στη διαδικασία να χαιρετίσει τον Καββαδία. Το γεγονός πίκρανε ιδιαίτερα τον Καββαδία, που θεωρούσε ότι η λογοτεχνική γενιά του '30, στην οποία ανήκε και ο ίδιος, τον υποτιμούσε.

Το 1975, στην Αθήνα, στην κλινική «Άγιοι Απόστολοι», αφήνει την τελευταία του πνοή ύστερα από εγκεφαλικό επεισόδιο. Κηδεύτηκε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών, παρουσία πολλών ανθρώπων των γραμμάτων και της τέχνης.

Εργογραφία

Ποίηση

• Μαραμπού (1933)
• Πούσι (1947) και το 2015 από τις εκδόσεις Άγρα.
• Τραβέρσο (1975)
• Το ημερολόγιο ενός τιμονιέρη: Αθησαύριστα πεζογραφήματα και ποιήματα, επιμέλεια Guy (Michel) Saunier. Αθήνα: Άγρα, 2005

Πεζογραφία

• Βάρδια (1954)
• Λι (1987)
• Του πολέμου/Στ' άλογό μου (1987)

Το μικρό πεζό "Λι" γυρίστηκε σε κινηματογραφική ταινία το 1995 με τίτλο "Between the devil and the deep blue sea". Το διήγημα του Νίκου Καββαδία "Του πολέμου", που εξιστορεί την φιλοξενία ενός Έλληνα στρατιώτη από έναν Αρβανίτη κατά την διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου, γυρίστηκε σε ταινία και σε σκηνοθεσία του Χρήστου Παληγιαννόπουλου.

ΠΗΓΕΣ:

https://el.wikipedia.org/wiki/

http://stithaghi.blogspot.gr/

https://www.facebook.com/b.raftopoulos?fref=nf

https://www.sansimera.gr/

21ο Παζάρι Βιβλίου: 180 εκδότες δίνουν ραντεβού στην Πλατεία Κοτζιά

300.000 βιβλία με τιμές από 1 ευρώ

Από την Παρασκευή 13 Ιανουαρίου και για είκοσι τέσσερις ημέρες, έως και την Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2017, πραγματοποιείται, στην Πλατεία Κοτζιά, το μεγαλύτερο Παζάρι Βιβλίου στην πρωτεύουσα, με κεντρικό σύνθημα «Το βιβλίο είναι η δύναμή σου».

Το Παζάρι Βιβλίου που διοργανώνεται εδώ 21 πλέον χρόνια αποτελεί θεσμό στα πολιτιστικά δρώμενα της Αθήνας, προσφέροντας στο αναγνωστικό κοινό, χιλιάδες τίτλους βιβλίων σε πολύ χαμηλές τιμές, που αρχίζουν από μόλις 1 ευρώ.

Στο 21ο Παζάρι Βιβλίου 2017, όπως κάθε χρόνο, συμμετέχουν εκδότες από όλη την Ελλάδα (μέλη πρωτοβάθμιων σωματείων), προσφέροντας πάνω από 8.000 τίτλους βιβλίων, σε τιμές, που δεν ξεπερνούν το 30% της αρχικής τους λιανικής τιμής. Σε μία υπαίθρια, στεγασμένη και θερμαινόμενη εγκατάσταση, το αναγνωστικό κοινό θα έχει την ευκαιρία να προμηθευτεί βιβλία από μία μεγάλη ποικιλία τίτλων, όλων των κατηγοριών, για όλες τις ηλικίες.

Η εκδήλωση θα λειτουργεί καθημερινά από τις 09:00 το πρωί μέχρι και τις 21:00 το βράδυ.

Η είσοδος είναι επί της οδού Αθηνάς (μπροστά από το Παλιό Δημαρχείο) και είναι ελεύθερη για όλους.

Το 21ο Παζάρι Βιβλίου 2017 είναι μια συνδιοργάνωση του Συνδέσμου Εκδοτών Βιβλίου (Σ.ΕΚ.Β.) και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εκδοτών-Βιβλιοχαρτοπωλών (Π.Ο.Ε.Β.) και με την ευγενική υποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων (Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α.).

Πρεμιέρα των χειμερινών εκπτώσεων, ανοικτά τα μαγαζιά και την Κυριακή 15/1

Μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου

(Φωτογραφία:  Eurokinissi )

Ξεκινούν οι χειμερινές εκπτώσεις του 2017, με τα μαγαζιά να μπορούν -προαιρετικά- να ανοίξουν και την πρώτη Κυριακή της περιόδου, δηλαδή στις 15 Ιανουαρίου.

Σύμφωνα με το άρθρο 15 του νόμου 4177/2013, οι χειμερινές εκπτώσεις για το 2017 αρχίζουν τη Δευτέρα 9 Ιανουαρίου και τελειώνουν την Τρίτη, 28 Φεβρουαρίου 2017. 

Επίσης, υπενθυμίζεται ότι, σύμφωνα με τον ίδιο νόμο, τα καταστήματα μπορούν να ανοίξουν προαιρετικά την πρώτη Κυριακή κατά την έναρξη της χρονικής περιόδου των εκπτώσεων, δηλαδή την Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2017.

Κατά τη διενέργεια των εκπτώσεων, εκτός από την αναγραφή της παλαιάς και της νέας μειωμένης τιμής των αγαθών και υπηρεσιών που πωλούνται με έκπτωση, επιτρέπεται και η αναγραφή και εμπορική επικοινωνία ποσοστού έκπτωσης.

Από φέτος καθιερώνεται και η υποχρεωτική αποδοχή ηλεκτρονικών μέσων πληρωμής, σε ορισμένους κλάδους αρχικά και σταδιακά στο σύνολο των επιχειρήσεων. 

Με τον ίδιο νόμο, θεσπίζεται το πλαίσιο για την υποχρέωση ενημέρωσης των δικαιωμάτων των καταναλωτών μεταξύ αυτών και των επιχειρήσεων, αναφορικά με την αποδοχή καρτών και τη διενέργεια ηλεκτρονικών συναλλαγών και καθορίζεται το πλαίσιο προσφυγής των καταναλωτών στις αρμόδιες αρχές στις περιπτώσεις παραβάσεων από τις επιχειρήσεις.

Συγκεκριμένα, με το άρθρο 66 του ίδιου νόμου 4446/2016 προβλέπεται μεταξύ άλλων ότι οι επιχειρήσεις που αποδέχονται ηλεκτρονικές πληρωμές υποχρεούνται από την 1 Φεβρουαρίου του 2017 να ενημερώνουν τους καταναλωτές σχετικά με την αποδοχή καρτών και ηλεκτρονικών μέσων πληρωμής, με σαφή τρόπο που να μην επιδέχεται παρερμηνείας και με αναγραφή ευκρινώς της πληροφορίας αυτής στην είσοδο του καταστήματος και στο ταμείο καθώς και ότι σε όσους παραβαίνουν την υποχρέωση αυτή, θα επιβάλλεται διοικητικό πρόστιμο ύψους 1.000 ευρώ.

Νεκρός βρέθηκε ο Ρώσος πρόξενος στην Αθήνα -Δεν βρέθηκαν ίχνη εγκληματικής ενέργειας

Νεκρός εντοπίστηκε το απόγευμα της Δευτέρας, στο διαμέρισμά του στο κέντρο της Αθήνας, ο Ρώσος πρόξενος στην Αθήνα. Η πρώτη εικόνα είναι ότι δεν πρόκειται για εγκληματική ενέργεια.

Ο 55χρονος Αντρέι Μαλανίν, σύμβουλος πρεσβείας επικεφαλής του προξενικού τμήματος, εντοπίστηκε πριν από τις 6 το απόγευμα νεκρός από συνεργάτη του στο διαμέρισμά του επί της οδού Ηρώδου Αττικού 7. 

Ο διπλωμάτης δεν είχε πάει στο γραφείο του και οι συνεργάτες του ανησύχησαν. Όταν μπήκαν στο διαμέρισμα αντίκρισαν το άψυχο σώμα του Ρώσου διπλωμάτη, ενώ τα κλειδιά του σπιτιού ήταν πίσω από την πόρτα.

Επί τόπου βρίσκεται κλιμάκιο της Ασφάλειας και ιατροδικαστής.

Οι πρώτες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για θάνατο από παθολογικά αίτια, καθώς δεν βρέθηκαν ίχνη εγκληματικής ενέργειας. 

Εντούτοις, με ακρίβεια οι συνθήκες του θανάτου του 55χρονου πρόξενου θα γίνουν γνωστές μετά τη διενέργεια της νεκροψίας - νεκροτομής, τα αποτελέσματα της οποίας αναμένονται αύριο Τρίτη.

ΠΗΓΗ:

Στα λευκά το Λεκανοπέδιο, πού υπάρχουν προβλήματα

Προσοχή στις μετακινήσεις

Εικόνα από το Μοναστηράκι (φωτ. Βασίλης Ψυχογιός) 

Χιονισμένο το τοπίο στο μεγαλύτερο μέρος του Λεκανοπεδίου την Τρίτη, καθώς το χιόνι έπεφτε πυκνό από το απόγευμα της Δευτέρας. Το κεντρικό οδικό δίκτυο παραμένει ανοικτό, ωστόσο, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στην κυκλοφορία.

Ιδιαίτερη προσοχή και στη μετακίνηση των πεζών, αφού τα πεζοδρόμια σε πολλές περιπτώσεις είναι καλυμμένα με πάγο.

• Κλειστά σχολεία σχεδόν σε όλη την Αττική
• Πού δεν θα λειτουργήσουν τα σχολεία στην υπόλοιπη χώρα

Tα κυριότερα προβλήματα, σύμφωνα με την Αστυνομία παρατηρούνται στα βόρεια και ανατολικά του νομού.

Αλυσίδες χρειάζονται:

• Ιπποκράτειος Πολιτεία και οδό Άγιου Μερκουρίου.
• ΠΕΟ Αθηνών-Θηβών, από το 4ο χλμ. στο ρεύμα προς Θήβα.

Η κυκλοφορία έχει διακοπεί:

• ΠΕΟ Αθηνών-Θηβών, από το 4ο χλμ. στο ρεύμα προς Θήβα, (Απαγόρευση κυκλοφορίας φορτηγών με ωφέλιμο βάρος άνω των 3,5 τόνων).
• Περιφ. Πεντέλης-Ν.Μάκρης, από το «414» χλμ, έως το ύψος της Λ. Διόνυσου.
• Λ.Διονύσου από το ύψος του γηπέδου «Διονύσου» έως την περιοχή Ανατολή.
• Λ. Πάρνηθας, από το ύψος του τελεφερίκ, ρεύμα προς το Καζίνο.
• Λ.Πρωτοπαπαδάκη, Γαλάτσι.
• Καρπενησιώτη και Μουσών, Ψυχικό.
• Καρέας από Ηλιούπολη.
• Κατεχάκη από Πίνδου, Καισαριανή.
• Περιφ. Λυκαβηττού από Γλύκωνος.

ΠΗΓΗ:

Σύγκρουση αστέρων θα φωτίσει τον ουρανό το 2022

Χορός θανάτου

Τα δύο άστρα βρίσκονται ήδη τόσο κοντά ώστε οι ατμόσφαιρές τους
 πρέπει να έχουν συγχωνευτεί (Καλλιτεχνική απεικόνιση: ESO/L. Calçada)  

Δύο άστρα που περιδινούνται το ένα γύρω από το άλλο σε έναν χορό θανάτου θα συγκρουστούν σε περίπου πέντε χρόνια και θα γίνουν για λίγο ένα από τα λαμπρότερα σώματα του νυχτερινού ουρανού.

«Είναι εντελώς απίθανο να μπορέσει κανείς να προβλέψει μια αστρική έκρηξη» λέει ο Λάρι Μόλναρ του Κολεγίου «Καλβίνος» του Μίσιγκαν, μέλος της ερευνητικής ομάδας που προχώρησε στην παράτολμη πρόβλεψη. «Δεν έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο» καμαρώνει.

Η ομάδα του Μόλναρ πέρασε δύο χρόνια μελετώντας το δυαδικό σύστημα KIC 9832227, δύο άστρα που κινούνται σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο σε απόσταση 1.800 ετών φωτός από τη Γη.

Παρατηρώντας τις αυξομειώσεις της φωτεινότητας καθώς το ένα άστρο περνά πίσω από το άλλο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα δύο άστρα περιφέρονται με ολοένα αυξανόμενη ταχύτητα.

Η πιθανότερη εξήγηση, ανέφεραν οι αστρονόμοι στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Αστρονομίας, είναι ότι τα δύο άστρα πλησιάζουν το ένα το άλλο. 

Μάλιστα βρίσκονται ήδη τόσο κοντά ώστε πρέπει να μοιράζονται μια κοινή ατμόσφαιρα, σαν δύο φιστίκια που μεγαλώνουν μέσα στο ίδιο κέλυφος, λένε οι ερευνητές.

Η κλιμάκωση θα έρθει σε πέντε χρόνια, συν ή πλην ένα έτος, οπότε τα δύο άστρα θα συγκρουστούν και θα συγχωνευτούν σε ένα, δείχνουν οι υπολογισμοί.

Η βίαια συγχώνευση θα γίνει ορατή ως «ερυθρός καινοφανής αστέρας», μια έκρηξη που θα αυξήσει απότομα τη φωτεινότητα του συστήματος κατά 10.000 φορές.

Ακόμα και με γυμνό μάτι, δείχνουν οι υπολογισμοί, η λάμψη της αστρικής σύγκρουση θα είναι εύκολα ορατή στον αστερισμό του Κύκνου.

Τρόμαξαν οι κάτοικοι της Αναβύσσου από τον ασθενή σεισμό αλλά με βοή!

Μπορεί το μυαλό και η προσοχή όλων να είναι στη χιονόπτωση όμως μια σεισμική δόνηση που έγινε αισθητή στην Ανάβυσσο στις 10 και 2 το βράδυ της Δευτέρας 09/01 2017  προκάλεσε εύλογη αναστάτωση.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου του Αστεροσκοπείου Αθηνών ο σεισμός που ήταν 2,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ είχε επίκεντρο ανατολικά της Αναβύσσου και σε εστιακό βάθος 5 χιλιομέτρων και πιο συγκεκριμένα επί του όρους Ολύμπου.

Το γεγονός ότι συνοδεύθηκε από βοή προκάλεσε αναστάτωση στους κατοίκους της περιοχής όμως δεν υπήρξε κανένα απολύτως πρόβλημα.

ΠΗΓΗ: