Όταν οι Έλληνες έφτασαν πρόσφυγες στη Συρία - μια συγκλονιστική φωτογραφία

Ένα ιστορικό ντοκουμέντο - που ίσως μας κάνει να καταλάβουμε το δράμα των Σύρων της πλατείας Συντάγματος

Όταν οι Έλληνες έφτασαν πρόσφυγες στη Συρία - μια συγκλονιστική φωτογραφία 

Δεν ήταν μόνο μοίρα των Σύρων να γίνονται πρόσφυγες στην Ελλάδα. Και οι Έλληνες έφτασαν κάποτε κυνηγημένοι στη Συρία, ζητώντας προστασία.
 Σε αυτή την σπανια φωτογραφία από το Βιβλιοθήκη του Κογκρέσσου 
, Έλληνες πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία, καταφεύγουν στο Χαλέπι, κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1923, μετά τη Συνθήκη της Λωζάνης. 
  Τότε, 17.000 εξαθλιωμένοι Έλληνες κατέφθασαν στις μεγάλες Συριακές πόλεις για να εγκατασταθούν, πρόσκαιρα ή και μόνιμα. 
Στη λεζάντα της φωτογραφίας, που προφανώς εικονίζει μια σκηνή συσσιτίου, αναγράφεται ότι οι Αμερικανοί σίτισαν 12.000 Έλληνες".  
 Ανάλογες σκηνές, αντεστραμμένες όμως, συμβαίνουν σήμερα στην πλατεία Συντάγματος. Η Ιστορία δοκιμάζει τον ανθρωπισμό των Ελλήνων.



 Πηγή: www.lifo.gr

Διπλωματική ρήξη Άγκυρας - Βατικανού λόγω της γενοκτονίας των Αρμενίων

Ανακλήθηκε ο πρεσβευτής της Τουρκίας

Διπλωματική ρήξη επέφερε η πρώτη δημόσια αναφορά προκαθημένου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στην γενοκτονία των Αρμενίων. Η Άγκυρα ανακάλεσε τον πρεσβευτή της στο Βατικανό, με τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβουσογλου να τονίζει ότι «η δήλωση του Πάπα, που είναι μακράν της νομικής και ιστορικής πραγματικότητας, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή».

Ο Πάπας Φραγκίσκος χαρακτήρισε, ανήμερα του Πάσχα των Ορθοδόξων, ως «την πρώτη γενοκτονία του 20ού αιώνα» τις μαζικές σφαγές των Αρμενίων 100 χρόνια πριν επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Ως πρώτο βήμα αντίδρασης, ο πρεσβευτής της Αγίας Έδρας στην Άγκυρα κλήθηκε στο τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών για την επίδοση διαβήματος διαμαρτυρίας, ενώ ακολούθησε η είδηση της ανάκλησης του πρεσβευτή της Τουρκίας στο Βατικανό για διαβουλεύσεις.

«Οι τουρκικές αρχές εξέφρασαν την απογοήτευσή τους για τα όσα δήλωσε σήμερα ο ποντίφικας» δήλωσε ο πρέσβης της Αγίας Έδρας στην 'Αγκυρα, Αντόνιο Λουτσιμπέλο μιλώντας στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Ansa κατόπιν της μετάβασής του στο τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών.

Σύμφωνα με αξιωματούχο, τον οποίο επικαλείται το πρακτορείο Reuters, η τουρκική κυβέρνηση εξέφρασε «τη βαθιά λύπη και απογοήτευσή της» για τις δηλώσεις του Πάπα Φραγκίσκου, οι οποίες εγείρουν «πρόβλημα εμπιστοσύνης».

Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβουσογλου χαρακτήρισε «αβάσιμη» και «μακράν της ιστορικής πραγματικότητας» τη χρήση του όρου γενοκτονία. «Η δήλωση του Πάπα, που είναι μακράν της νομικής και ιστορικής πραγματικότητας, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή» έγραψε στον λογαριασμό του στο Twitter.

Ο πάπας Φραγκίσκος φρόντισε πάντως να μην χρησιμοποιήσει ο ίδιος τη λέξη αλλά να επικαλεστεί τη γραπτή διακήρυξη του προκατόχου του. Το γεγονός ωστόσο είναι ότι για πρώτη φορά βγήκε ο όρος αυτός από τα χείλη ενός ποντίφικα και μάλιστα μέσα στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου.

«Τον περασμένο αιώνα, η ανθρώπινή μας οικογένεια βίωσε τρεις μαζικές και πρωτόγνωρες τραγωδίες. Η πρώτη, που ευρέως θεωρείται ως η πρώτη γενοκτονία του 20ού αιώνα έπληξε τον λαό σας των Αρμενίων» δήλωσε ο Πάπας επικαλούμενος την κοινή διακήρυξη που είχε υπογραφεί το 2001 από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο τον B' και τον πατριάρχη των Αρμενίων.

Η δήλωση έγινε πριν την έναρξη λειτουργίας στη μνήμη των Αρμενίων που σφαγιάστηκαν το διάστημα μεταξύ 1915 και 1917, στην οποία συλλειτούργησε μαζί με τον πατριάρχη της αρμενικής καθολικής εκκλησίας Νερσές Μπεντρός ΙΘ' Μαρμούνι, παρουσία του προέδρου της χώρας Σερζ Σαρκισιάν.

Ακόμα κι αν ο Πάπας Ιωάννης Παύλος B' είχε χρησιμοποιήσει τον όρο στο κοινό έγγραφο και ο ίδιος ο Φραγκίσκος τον είχε χρησιμοποιήσει αρκετές φορές προτού εκλεγεί Πάπας πριν από δύο χρόνια και τουλάχιστον μία φορά σε ιδιωτική συζήτηση, είναι η πρώτη φορά που ποντίφικας δηλώνει, και αναγνωρίζει, δημοσίως ότι η Τουρκία διέπραξε γενοκτονία κατά των Αρμενίων.

«Πιστεύω ότι ήταν μια πολύ θαρραλέα ενέργεια» είπε ο ειδικός σε θέματα Βατικανού Μάρκο Τοσάτι. «Πριν γίνει πάπας, ο Χόρχε Μπεργκόλιο είχε δηλώσει με σαφήνεια, πολλές φορές, ότι επρόκειτο για γενοκτονία. Επικαλούμενος τον Ιωάννη Παύλο Β', ενίσχυσε τη θέση της Εκκλησίας, δηλώνοντας και τη δική του άποψη για το θέμα» σχολίασε.

Η εφημερίδα La Repubblica μεταδίδει στην διαδικτυακή της πύλη ότι τουρκικές διπλωματικές πηγές ανέφεραν ότι οι σημερινές δηλώσεις του ποντίφικα πρόκειται να προκαλέσουν πρόβλημα εμπιστοσύνης στις σχέσεις με την Αγία Έδρα.

Στο τέλος του σημερινού του μηνύματός του, ο Πάπας ευχήθηκε «ο Θεός να επιτρέψει να ξαναρχίσει η πορεία επανασυμφιλίωσης του αρμενικού και του τουρκικού λαού και να μπορέσει να ανθίσει η ειρήνη και στο Ναγκόρνο- Καραμπάχ», υπενθυμίζοντας ότι «πρόκειται για λαούς που στο παρελθόν, παρά τις εντάσεις και τις διαφορές, έζησαν μακρές περιόδους ειρηνικής συνύπαρξης» και πως ακόμη και μέσα στην δίνη της βίας, υπήρξαν περιπτώσεις αλληλεγγύης και αμοιβαίας βοήθειας».

Σε δηλώσεις του, τέλος, προς την Ansa, ο πρόεδρος της Αρμενίας Σέρζ Σαρκισιάν τόνισε: «Διαχωρίζω την τουρκική κυβέρνηση από τον λαό της Τουρκίας. Είμαι βέβαιος ότι τα λόγια του Πάπα θα επηρεάσουν τις καρδιές και την σκέψη πολλών Τούρκων, οι οποίοι θα έχουν την ευκαιρία να αναθεωρήσουν το θέμα της γενοκτονίας των Αρμενίων και να ελευθερωθούν από το βάρος της Ιστορίας».

ΑΦΗΓΗΣΗ ΖΩΗΣ .....Ομάδα προφορικής Ιστορίας που καταγράφει τις μαρτυρίες μιας ζωής

Γράφει: Βάσω Μιχοπούλου

"Πώς ήρθε η γιαγιά μου στη Κυψέλη [το 1935, από την Ανατολική Ρωμυλία], δεν ξέρω, αλλά φαντάζομαι τότε η Κυψέλη ήταν κάτι το μακρινό και οι τιμές ήταν πολύ καλές […] πρώτα απ’ όλα είχε κήπους γύρω-γύρω […]. Βλέπαμε την θάλασσα, […] βλέπαμε το Φάληρο, την Ακρόπολη, όλα, ε, τους φάνηκε σαν κάτι εξοχικό, σχετικά κοντά στην Αθήνα και οικονομικό. "

(Α.Π.)

"Και βλέπω βγάζει το τεφτέρι [στο mini market της γειτονιάς] και τα γράφει. Και έμεινα με το στόμα ανοιχτό γιατί πριν, όταν ήρθα κι εγώ απ’ την Ρουμανία [το 1947], ήταν ένας, εδώ, Ιωάννου Δροσοπούλου, ένας μπακάλης, κι αυτός, γράψ'-το-μου ήτανε και μου έκανε εντύπωση. Λέω, "Κοίτα πώς γυρίσαμε στα παλιά!" 

(Α.Λ.)

[…] τίποτα δεν μ’ ενοχλεί σαν μέρος, σαν γειτονιά, μόνο που υπάρχουν πάρα πολλοί ξένοι … και αυτό πειράζει μόνο τους έλληνες, εμένα σαν ξένο [από την Αίγυπτο] βέβαια δεν με πειράζει καθόλου. […] 

(Μ., 45 ετών)

Συλλογή μνήμης…

Πόσες φορές δεν ακούσαμε τη φράση: "..έχει καταγραφεί έντονα στη μνήμη μου.." και πόσες φορές δεν τεντώσαμε τα αυτιά μας για να ακούσουμε μαρτυρίες μνήμης του παρελθόντος από ανθρώπους που έζησαν γεγονότα και καταστάσεις.

Πάντα ένα φλας μπακ που αφορά γεγονότα και πρόσωπα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της σύγχρονης πραγματικότητας και αποτελούν ζωντανό κομμάτι της ιστορίας συνεπαίρνει τον αποδέκτη.

Για τους εθελοντές όμως της Ομάδας Προφορικής Ιστορίας, η συλλογή μνήμης είναι μια διαφορετική ανθρώπινη προσέγγιση στην πάντα ριψοκίνδυνη και απαιτητική διαδικασία που εμπεριέχει η δημιουργία του ιστορικού προφορικού ντοκουμέντου, προσφέροντας έτσι ένα πολύπλευρο πορτρέτο της Ιστορίας. Βασικό μέλημα τους είναι η ανάκληση της προσωπικής μνήμης και η διερεύνηση του σημαντικού ρόλου της στην εξερεύνηση και κατανόηση του παρελθόντος, άρα και του παρόντος.

" Δεν μπορούμε να αναλύσουμε τη μαρτυρία χωρίς να αναλύσουμε τη μνήμη. Η μνήμη, κατεξοχήν πολυεπιστημονικό πεδίο, αποτελεί αντικείμενο μελέτης για ποικίλους επιστημονικούς κλάδους αλλά και πεδίο μελέτης ενός αυτόνομου επιστημονικού κλάδου, των σπουδών της μνήμης", σημειώνει η Ιστορικός Τασούλα Βερβενιώτη, η οποία εδώ και τριάντα χρόνια ασχολείται με την Προφορική Ιστορία, αλλά τα τελευταία έξι, εθελοντικά παροτρύνει απλούς ανθρώπους να μοιραστούν αναμνήσεις και εμπειρίες και να επανασυνδεθούν με δικά τους κομμάτια που έχουν θάψει στο παρελθόν.

Η ίδια και η ομάδα των εθελοντών, με μοναδικό εξοπλισμό ένα δημοσιογραφικό κασετοφωνάκι ή μια βιντεοκάμερα, προσπαθούν να φέρουν στο ιστορικό προσκήνιο στους «αφανείς» ανθρώπους, εκείνες τις κοινωνικές κατηγορίες οι οποίες δεν κρατούν αρχεία και δεν έχουν πρόσβαση στην εξουσία. "Εάν η Ιστορία γραφόταν μόνο με βάση τα αρχεία, όπως πρεσβεύουν οι «καθαρόαιμοι» ιστορικοί, η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων θα έμενε απέξω", αναφέρει η Ιστορικός.

Η Ομάδα Προφορικής Ιστορίας δημιουργήθηκε το 2009, στα Χανιά, στα πλαίσια ενός επιμορφωτικού προγράμματος που σχεδιάστηκε από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο σε συνεργασία με τη Νομαρχία Χανίων με στόχο την εξοικείωση εθελοντών με τη μεθοδολογία της Προφορικής Ιστορίας και την ίδρυση ενός Μουσείου Προφορικής Ιστορίας. Το πρόγραμμα αποσκοπούσε στη συλλογή προφορικών μαρτυριών με τις εξής θεματικές: Δεκαετία '40, Εκπαίδευση, Εργασία – Επαγγέλματα, Οικογένεια και Φύλο, Πολυπολιτισμικότητα – Μετακινήσεις – Μετανάστευση.

Αυτή ήταν και η αρχή. Οι Ομάδες Προφορικής Ιστορίας άρχισαν να αναπτύσσονται με ραγδαίους ρυθμούς στη διάρκεια της πολυεπίπεδης κρίσης που διέρχεται η χώρα μας. Συγκροτήθηκαν στα πλαίσια μια τοπικής κοινωνίας και τα μέλη τους, εθελοντικά, μετά από μία ταχύρυθμη εκπαίδευση, άρχισαν να συλλέγουν προφορικές μαρτυρίες, σύμφωνα με τις διεθνείς προδιαγραφές.

" Θεωρώ πως όλα οφείλονται στη συγκυρία. Η βίαιη μετατροπή της κοινωνίας μέσα από τα μέτρα λιτότητας, άλλαξε το πλαίσιο αναφοράς των ανθρώπων και μετασχημάτισε την ταυτότητά τους. Αυτό μοιραία οδήγησε σε μια ανακατασκευή του αφηγήματος του παρελθόντος. Με άλλα λόγια δεν μπορείς να οραματιστείς ένα καλύτερο μέλλον αν δεν φτιάξεις ένα καλύτερο αφήγημα για το παρελθόν. Αυτό που έχει ανάγκη η κοινωνία είναι να δει το παρελθόν της πολύ καθαρά. Οι άνθρωποι φτιάχνουν τη ζωή τους με βάση μνημονικούς τόπους, κουβαλούν την ιστορία τους. Και αυτό που κάνουμε είναι ένα καθαρά πολιτικό γεγονός", συμπληρώνει η Τασούλα Βερβενιώτη.

Αναζητώντας αφηγήματα του παρελθόντος…

Στην Ελλάδα η Προφορική Ιστορία χρησιμοποιήθηκε κυρίως για τη μελέτη της δεκαετίας του 1940 και του Eλληνικού Eμφυλίου ειδικότερα, λόγω έλλειψης πρόσβασης των ιστορικών στα αρχεία. Η χρήση της έγινε ατομικά, διάσπαρτα, για τις ανάγκες μιας συγκεκριμένης έρευνας και ποτέ δεν δημιουργήθηκε ένα πρόγραμμα συλλογής μαρτυριών, όπως είχε γίνει για τη Μικρασιατική Καταστροφή. Η αιτία πρέπει να αποδοθεί στο γεγονός ότι ένας Eμφύλιος Πόλεμος αποτελεί ένα τραυματικό γεγονός που δύσκολα εντάσσεται στο εθνικό ηγεμονικό αφήγημα.

Παρά τις προσπάθειες που έγιναν κατά καιρούς για την ανάπτυξη της Προφορικής Ιστορίας ,δεν σημειώθηκε κάτι ιδιαίτερα σημαντικό εκτός από την ίδρυση μιας Ομάδας Προφορικής Ιστορίας, το 1999 από το ΕΚΚΕ, που οργάνωσε και ένα συνέδριο.

Μέχρι  που ήρθε το 2009 και οι εθελοντές της Ομάδας Προφορικής Ιστορίας από εκεί και μετά έδρασαν δυναμικά σε πολλές γωνιές της Αθήνας, αλλά και της υπόλοιπης Ελλάδας. Το 2011, στο «δύστροπο» 6ο Διαμέρισμα του Δήμου Αθηναίων, στη Κυψέλη, στο πλαίσιο κινήσεων κατοίκων που δημιουργούνται ως απάντηση στις δυσκολίες που συναντούν στην καθημερινότητά τους (είναι η πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή της Αθήνας και με το μεγαλύτερο ποσοστό μεταναστών) ιδρύθηκε η Ομάδα Προφορικής Ιστορίας Κυψέλης (ΟΠΙΚ).

Αρχικά είκοσι εθελοντές επιμορφώθηκαν στα πλαίσια ενός 18ωρου σεμιναρίου και δούλεψαν πάνω σε τρεις θεματικές ενότητες: Δεκαετία 1940, Καθημερινή Ζωή και Μετανάστευση.

Το Μάιο 2012 ξεκίνησε η ομάδα της Ικαρίας, με πρωτοβουλία ενός Ικαριώτη που μένει στην Κυψέλη και η γυναίκα του είναι μέλος της ΟΠΙΚ, ενώ δημιουργήθηκε και μια ομάδα εθελοντών προφορικής ιστορίας στο Βόλο, η δράση της οποία οδήγησε στην Ίδρυση Εταιρείας Προφορικής Ιστορίας στην Ελλάδα, με έδρα το Βόλο.

Ένα χρόνο αργότερα, το 2013 ακολούθησε η Ομάδα Προφορικής Ιστορίας Κολωνακίου (ΟΠΙΚΟ), η οποία δημιουργήθηκε από την Κίνηση Πολιτών Κολωνακίου με ενήλικες εθελοντές περισσότερες γυναίκες, με πανεπιστημιακή μόρφωση. Ακολούθησε η Καισαριανή με μια ομάδα προφορικής ιστορίας στο πλαίσιο του Κέντρου Μικρασιατικού Πολιτισμού Καισαριανής (ΚΕΜΙΠΟ), αλλά και ο  Πειραιάς με την Ομάδα Προφορικής Ιστορίας του Ζαννείου Πρότυπου Πειραματικού Λυκείου Πειραιά, η οποία πραγματοποίησε κατά το σχολικό έτος 2013-2014 ένα πρότζεκτ συγκέντρωσης προφορικών μαρτυριών σε συνεργασία με τους μαθητές. Το καλοκαίρι του 2014 δημιουργήθηκε και στην Αλεξανδρούπολη μια ομάδα προφορικής ιστορίας , η οποία συνεργάζεται με το Εθνολογικό Μουσείο Θράκης της ίδιας πόλης και έπεται συνέχεια.

"Είναι πολύ μεγάλο το ενδιαφέρον για την δημιουργία Ομάδων, όχι μόνο από τους εθελοντές, αλλά και από τους θεσμούς. Πρόσφατα ο δήμος Χαλανδρίου εξέφρασε την επιθυμία να δημιουργήσει ένα Μουσείο Μνήμης", συμπληρώνει η ιστορικός.   

Οργανώνοντας την αφήγηση ζωής…

Αν θεωρήσει κάποιος ότι η προσέγγιση των αφηγητών από τους εθελοντές είναι μια εύκολη και απλή διαδικασία, κάνει λάθος. Στηρίζεται σε μια μεθοδολογία που περιλαμβάνει αρκετά στάδια εκπαίδευσης. Ο βασικός άξονας είναι η επιλογή των πληροφορητών δηλαδή των ανθρώπων που θα μιλήσουν για τα βιώματά τους και βασικό κριτήριο είναι να έχουν ζήσει τα γεγονότα που  ενδιαφέρουν την έρευνα της ομάδας από πρώτο χέρι, να είναι πρόθυμοι να καταθέσουν τη μαρτυρία τους, να έχουν καλή μνήμη και να είναι καλοί αφηγητές. Από εκεί και πέρα είναι σημαντικό να εξασφαλιστεί και η δυνατόν πλουσιότερη  «πολυφωνία» των μαρτυριών: να αντιπροσωπεύονται διαφορετικές ηλικιακές ομάδες, άντρες και γυναίκες, ντόπιοι και μετανάστες, πλούσιοι και φτωχοί, διανοούμενοι και αγράμματοι, δεξιοί και αριστεροί, όπως και όλες οι ενδιάμεσες κατηγορίες. Όσο και αν ακούγεται περίεργο πολλοί από τους αφηγητές βρίσκονται μέσα στο προσωπικό περιβάλλον των εθελοντών και μπορούν να βρεθούν με τη κατάλληλη πληροφόρηση από στόμα σε στόμα. Στη συνέχεια η συνέντευξη οργανώνεται μέσω ενός ευέλικτου οδηγού, ο οποίος αναπροσαρμόζεται για τον κάθε πληροφορητή, αφαιρώντας και προσθέτοντας ερωτήσεις, αλλάζοντας τη σειρά τους, ή διατυπώνοντάς τις κάπως διαφορετικά. Ο αφηγητής υπογράφει ένα παραχωρητήριο αξιοποίησης και προβολής του υλικού (συμπεριλαμβανομένων και φωτογραφιών ή άλλων τεκμηρίων του προσωπικού τους αρχείου) για εκπαιδευτικούς, και εν γένει μη κερδοσκοπικούς, λόγους και κατόπιν  μαγνητοφωνείται και, αν συμφωνεί, βιντεοσκοπείται από τον ίδιο τον συνεντευξιαστή. Μετά το πέρας της διαδικασίας ο αφηγητής παίρνει στα χέρια του ένα αντίγραφο της συνέντευξής του, ενώ ολόκληρο το υλικό εντάσσεται σε ένα φάκελο διεθνών προδιαγραφών και είναι ένα έτοιμο αρχείο που μπορεί να αξιοποιηθεί μελλοντικά. "Η Προφορική Ιστορία συνεχίζει πιο «σοφή» την καταγραφή της Ιστορίας μέσα από τις ιστορίες που αφηγούνται οι «απλοί» άνθρωποι. Οι ιστορίες τους ίσως δώσουν «άλλες» απαντήσεις όχι μόνο στο ποιος γράφει αλλά και ποιος δημιουργεί την Ιστορία.", εξηγεί η Τασούλα Βερβενιώτη

Η Ομάδας Προφορικής Ιστορίας διοργανώνει μια διήμερη γιορτή Προφορικής Ιστορίας στις 23 και 24 Μαΐου στο Πνευματικό Κέντρο του δήμου Αθηναίων με τίτλο: " Η πόλη αφηγείται" για να φέρει κοντά της ανθρώπους είτε εθελοντές, είτε αφηγητές  που θέλουν να παραδώσουν κάτι στις επόμενες γενιές και μας παροτρύνει όλους να περάσουμε μια βόλτα να τη γνωρίσουμε από κοντά.

Για περισσότερες πληροφορίες:

https://sites.google.com/site/opikdomain/home

http://www.epi.uth.gr/index.php?page=home

ΠΗΓΗ :

«Αυγή»: Είστε κυβέρνηση όχι συνομοσπονδία – Η περίοδος χάριτος δεν θα κρατήσει για πάντα

Με το κύριο άρθρο της η σημερινή Αυγή παρεμβαίνει στη διαμάχη που ξέσπασε στον ΣΥΡΙΖΑ μετά τη δημοσίευση του άρθρου του Γιάννη Πανούση για την «Αριστερά του Τίποτα». Στο κύριο άρθρο με τίτλο «Είστε κυβέρνηση και όχι συνομοσπονδία» η εφημερίδα στέλνει το δικό της μήνυμα.

 «Πρέπει να είναι σαφές πού αρχίζει και πού τελειώνει η κυβερνητική πολιτική και να μην εξαρτάται από ερμηνείες. Πρέπει να ξέρουμε ποιοι είμαστε, που είμαστε και πού είναι ο αντίπαλος. Χρειάζονται κινήσεις πυκνής πολιτικής τάξεως και όχι ακροβολισμοί. Πολλώ δε μάλλον δεν μπορεί η κυβέρνηση να δίνει την εικόνα ομοσπονδίας υπουργών οι οποίοι πορεύονται όχι με άξονα την κεντρική κυβερνητική πολιτική και τις απαιτήσεις της συγκυρίας, αλλά με βάση τις ιδιαίτερες απόψεις και προτεραιότητές τους», αναφέρει μεταξύ άλλων και καταλήγει: «Η περίοδος χάριτος προς την κυβέρνηση, αυτή που απλόχερα, παρά την κρισιμότητα των στιγμών, προσφέρει η κοινωνία, δεν θα κρατήσει για πάντα. Αυτό που επείγει είναι η κυβέρνηση να στοιχηθεί, να "σφίξει" ως μπλοκ ή, όπως λέμε και στον δρόμο, "να κάνουμε αλυσίδες, σύντροφοι”»

 Ολόκληρο το άρθρο:

 «Στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου εξελέγη για πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία του τόπου ένα δημοκρατικό και μη αρχηγικό κόμμα. Το σύστημα διακυβέρνησης στην Ελλάδα είναι "πρωθυπουργοκεντρικό", όπερ σημαίνει ότι ο πρωθυπουργός έχει τη δυνατότητα με δική του ευθύνη και δικές του επιλογές να κυβερνά τη χώρα χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν, στο μέτρο βέβαια που διατηρεί την εμπιστοσύνη της Βουλής, δηλαδή συμπαγή την κυβερνητική πλειοψηφία. Ο Αλ. Τσίπρας δεν προέρχεται από αυτήν τη σχολή των πολιτικών, αλλά από έναν δημοκρατικά οργανωμένο και συμμετοχικό πολιτικό φορέα. Και αυτές οι ποιότητες έγινε προσπάθεια να μεταλαμπαδευθούν στο κυβερνητικό σχήμα.

Είναι αναμενόμενο αυτή η αλλαγή προτύπου, η οποία μάλιστα συνδυάζεται και με μία οιονεί καθεστωτική αλλαγή, αφού για πρώτη φορά σπάει η εναλλαγή των αστικών κομμάτων στην εξουσία, να εμφανίζει προβλήματα, αρρυθμίες, δυσκολίες προσαρμογής. Όλα αυτά είναι λογικά και αναμενόμενα ώς ένα βαθμό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μπορούν να διαιωνίζονται και να καθίστανται πολιτικά χαρακτηριστικά της κυβέρνησης.

Η πολυτέλεια την οποία είχε ο ΣΥΡΙΖΑ ως μικρό κόμμα να λειτουργεί "στο περίπου" και με ρυθμούς ελάσσονος αντιπολίτευσης δεν μπορούν επ' ουδενί να ισχύουν σε μια κυβέρνηση η οποία μάλιστα δίνει αγώνα σε πολλαπλά μέτωπα. Πρέπει να είναι σαφές πού αρχίζει και πού τελειώνει η κυβερνητική πολιτική και να μην εξαρτάται από ερμηνείες. Πρέπει να ξέρουμε ποιοι είμαστε, που είμαστε και πού είναι ο αντίπαλος. Χρειάζονται κινήσεις πυκνής πολιτικής τάξεως και όχι ακροβολισμοί. Πολλώ δε μάλλον δεν μπορεί η κυβέρνηση να δίνει την εικόνα ομοσπονδίας υπουργών οι οποίοι πορεύονται όχι με άξονα την κεντρική κυβερνητική πολιτική και τις απαιτήσεις της συγκυρίας, αλλά με βάση τις ιδιαίτερες απόψεις και προτεραιότητές τους.

Τέτοιου είδους φαινόμενα, ακόμη και αν δεν αφορούν τα πολύ βασικά της κυβερνητικής πολιτικής, συχνά μεγεθύνονται από τους πολιτικούς αντιπάλους της κυβέρνησης και δημιουργούν μια ατμόσφαιρα έλλειψης σοβαρότητας και ευθύνης. Η περίοδος χάριτος προς την κυβέρνηση, αυτή που απλόχερα, παρά την κρισιμότητα των στιγμών, προσφέρει η κοινωνία, δεν θα κρατήσει για πάντα. Αυτό που επείγει είναι η κυβέρνηση να στοιχηθεί, να "σφίξει" ως μπλοκ ή, όπως λέμε και στον δρόμο, "να κάνουμε αλυσίδες, σύντροφοι”».

ΠΗΓΗ:

Τι απαντά το υπουργείο Άμυνας στα περί απευθείας ανάθεσης για αναβάθμιση αεροσκαφών, «Συνολικού ύψους 500 εκατ. ευρώ»

(Φωτογραφία:  Intime )

Απάντηση σε δημοσίευμα κυριακάτικης εφημερίδας περί κυβερνητικής απόφασης για πολυδάπανη αναβάθμιση παλαιών αεροσκαφών, τα οποία ανήκουν στη δικαιοδοσία του Πολεμικού Ναυτικού, έδωσε το υπουργείο Άμυνας.

Σύμφωνα με το «Πρώτο Θέμα», η δαπάνη έφτασε τα 500 εκατ. ευρώ και με απευθείας ανάθεση.

Το υπουργείο αναφέρει:

«Η συμφωνία για την αναβάθμιση των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας P3 είναι διακρατική μέσω FMS. Απαράβατος όρος της ελληνικής πλευράς ήταν οι εργασίες να γίνουν στην Ελλάδα από ελληνική βιομηχανία.

» Τα συγκεκριμένα αεροσκάφη χρησιμοποιούν πολλές χώρες ανάμεσα στις οποίες είναι οι ΗΠΑ, η Γερμανία, ο Καναδάς, η Ιαπωνία, η Νορβηγία, η Ν. Κορέα, η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία, η Βραζιλία. Όλες αυτές οι χώρες τα αναβαθμίζουν και τα διατηρούν στη δύναμη τους.

» Η λύση της αναβάθμισης κρίνεται συμφερότερη από την προμήθεια νέων αεροσκαφών για πολλούς λόγους. Ο χρόνος ζωής των αεροσκαφών παρατείνεται για τουλάχιστον 20 χρόνια, διαθέτουμε ήδη ανταλλακτικά για τον συγκεκριμένο τύπο αεροσκάφους, εκπαιδευμένο προσωπικό, οργανωμένη μονάδα υποστήριξης.

» Είχε προταθεί η προμήθεια παροπλισμένων αεροσκαφών του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού, τα οποία όμως χρειάζονταν τις ίδιες εργασίες αναβάθμισης με μεγαλύτερο κόστος ώστε να είναι διαθέσιμα ενώ όλες οι εργασίες θα γίνονταν στις ΗΠΑ και όχι στην Ελλάδα.

» Το ΓΕΝ είχε εισηγηθεί να γίνει επισκευή μέσω FMS και πέρασε ΚΥΣΕΑ από την προηγούμενη κυβέρνηση τον Αύγουστο του 2014. Στη συνέχεια η ίδια συμφωνία προσυπεγράφη και πέρασε ΚΥΣΕΑ με τους ίδιους όρους και την χρηματοδότηση από την σημερινή κυβέρνηση στις 15 Μαρτίου 2015 που ήταν η καταληκτική ημερομηνία.»

Μαξίμου: Απαραίτητος ο εκσυγχρονισμός

Από την πλευρά τους, κύκλοι του Μεγάρου Μαξίμου ανέφεραν, μεταξύ άλλων, για το θέμα των P-3 Orion:

«Από το 2009 μέχρι σήμερα το Πολεμικό Ναυτικό έμεινε χωρίς αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας. Που είναι το πρόβλημα; Το κάθε αεροσκάφος «P -3» μπορεί να πετά επί 12 ώρες συνεχώς και να ελέγχει τεράστιες περιοχές του Αιγαίου και της νοτιοανατολικής Μεσογείου. Τι ελέγχει; Από κινήσεις υποβρυχίων και πλοίων μέχρι μεταναστευτικές ροές, κλπ. Το θέμα δεν είναι κυρίως “ελληνικό” αλλά ΝΑΤΟϊκό. Το NATO θέλει κάθε μέρα για τις δικές του ανάγκες εναέρια επιτήρηση σε Αιγαίο και νοτιοανατολική Μεσόγειο. Χωρίς αεροπλάνα αυτό δεν μπορούσε να γίνει σωστά. Στην αρχή χρησιμοποιήθηκαν τα C-130, μετά τα… πυροσβεστικά αεροσκάφη, και στη συνέχεια πλοία! Μετά έγινε το αναμενόμενο. Την νατοϊκή επιτήρηση ανέλαβαν οι Τούρκοι που έχουν νέα αεροσκάφη τα CN-235. Οι Τούρκοι, λοιπόν, άρχισαν να πετούν με "νατοϊκό καπέλο" και πηγαίνοντας προς νοτιοανατολική Μεσόγειο περνούν απ’ όλο το Αιγαίο με τις ευλογίες του NATO.

»5. Πως καλύπταμε το κενό της επιτήρησης στο Αιγαίο; Ακριβά. Κυρίως με πλοία τα οποία καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες καυσίμων και δεν ήταν αποτελεσματικά. Αν δούλευαν τα αεροσκάφη, με ένα απ’ αυτά θα υπήρχε “δορυφορική” εικόνα όλου του Αιγαίου. Με δυο αεροπλάνα καλύπτεις όλο το 24ωρο.

»6. Κρίθηκε, λοιπόν, απαραίτητο ο εκσυγχρονισμός των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας καθώς το κόστος ανακατασκευής του δίνει δουλειά σε εκατοντάδες εργαζόμενους, ενώ υπάρχει και έλεγχος των συνόρων. Παράλληλα τα χρήματα θα δοθούν τμηματικά και μεσομακροπρόθεσμα η ανακατασκευή τους θα επιφέρει μειώσεις στον συνολικό προϋπολογισμό των ενόπλων δυνάμεων.»

Πυρ ομαδόν από την αντιπολίτευση
«Την ώρα που η οικονομία βρίσκεται στον αέρα, η κυβέρνηση επιλέγει να δώσει άμεσα χρήματα για εξοπλιστικά προγράμματα, που δεν είναι απόλυτης προτεραιότητας. Και όλα αυτά τη στιγμή που έχουν κηρύξει εσωτερική στάση πληρωμών. Υποκρισία χωρίς όρια» σχολίασε ο συντονιστής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών της ΝΔ Κώστας Τασούλας.

Απαντήσεις ζητάτο Ποτάμι. «200 εκατομμύρια ευρώ για την αντιμετώπιση της "ανθρωπιστικής κρίσης" – 500 εκατομμύρια δολάρια για εξοπλιστικά. Με την υποσημείωση βέβαια ότι τα 200 εκατομμύρια δόθηκαν με τυμπανοκρουσίες ενώ τα 500 δόθηκαν χωρίς κανείς – ούτε η Βουλή, ούτε καν η Κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ- να ενημερωθεί» αναφέρει μεταξύ άλλων.

Να δώσει σαφείς εξηγήσεις στον ελληνικό λαό καλεί τον πρωθυπουργό το ΠΑΣΟΚ. «Ως πολιτικός αρχηγός κόμματος της αντιπολίτευσης κατηγορούσε -με εντυπωσιακή ευκολία- τις προηγούμενες κυβερνήσεις ότι αγοράζουν όπλα και δεν δίνουν τα χρήματα στον λαό. Κατηγορούσε δηλαδή, τις προηγούμενες κυβερνήσεις και τα κόμματα που μετείχαν σε αυτές για λανθασμένες προτεραιότητες, αφήνοντας συνεχώς υπονοούμενα περί διαφθοράς. Ας μας πει ο κ. Πρωθυπουργός μήπως αλλάζει αναδρομικά γνώμη για όσα με ευκολία έλεγε;»


 ΠΗΓΗ

Εντυπωσιακοί τάφοι στη νεκρόπολη της Σακκάρα - Νέες ανακαλύψεις στην Αίγυπτο

Στις τοιχογραφίες διακρίνονται σκηνές από θρησκευτικές τελετές

 Τους τάφους δύο ιερέων έφεραν στο φως οι έρευνες του Γαλλικού Ινστιτούτου Ανατολικών Σπουδών στη Νεκρόπολη της Σακκάρα στην Αίγυπτο. Οι τάφοι αποκαλύφθηκαν σε εξαιρετική κατάσταση και για άλλη μία φορά οι επιστήμονες αντίκρισαν με θαυμασμό τις τοιχογραφίες στο εσωτερικό τους.

Οι τάφοι χρονολογούνται στην περίοδο της ηγεμονίας του Φαραώ Πέπι του Β', κατά την έκτη δυναστεία. Στο εσωτερικό τους βρέθηκαν αποσπασματικά οστά, αλλά και κτερίσματα.

Οι τοιχογραφίες, στις οποίες διακρίνονται σκηνές από θρησκευτικές τελετές, είναι τόσο καλά διατηρημένες που, όπως δήλωσε ο υπουργός Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου, «είναι σαν να δημιουργήθηκαν χθες» και όχι πριν από 4.200 χρόνια.

«Οι τοιχογραφίες μάς δίνουν σημαντικές πληροφορίες για τις θρησκευτικές τελετές αυτής της περιόδου, ενώ αποκαλύπτουν την αξία των αρχαίων Αιγύπτιων που τις φιλοτέχνησαν» τόνισε ο ίδιος.

Σύμφωνα με τον γάλλο αιγυπτιολόγο και επικεφαλής των ερευνών Βασίλ Ντόμπρεφ οι ταφές εντοπίστηκαν σε μεγάλο βάθος, στα 6 και 12 μέτρα. 

Κάθε τάφος είναι χτισμένος σε δύο επίπεδα: το ανώτερο επίπεδο έχει κατασκευαστεί από πλίνθους, ενώ το κατώτερο επίπεδο βρίσκεται στο εσωτερικό ενός λαξευμένου βράχου.

Όπως υποστήριξε ο επικεφαλής της Υπηρεσίας Αρχαιοτήτων της Γκίζας, Καμάλ Ουαχίντ, και οι δύο τάφοι έχουν συληθεί, αφού τα οστά βρέθηκαν αποσπασματικά και όχι σε σαρκοφάγους, ενώ τα κτερίσματα είναι ελάχιστα. Ο ίδιος ανέφερε ότι οι τάφοι είναι σχεδόν πανομοιότυποι.




Πηγή :http://www.in.gr/
Επιμέλεια: Άννα Ανδίρα

Μέχρι τη Μ.Τετάρτη η καταβολή του δώρου Πάσχα, ποιοι το δικαιούνται - Επίσημη ενημέρωση από ΓΣΕΕ

Μέχρι τη Μεγάλη Τετάρτη καταβάλλεται το δώρο Πάσχα, το οποίο δικαιούνται όλοι οι μισθωτοί που απασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα με σχέση εξαρτημένης εργασίας αορίστου ή ορισμένου χρόνου, όπως ενημερώνει η ΓΣΕΕ και το Κέντρο Πληροφόρησης Εργαζομένων και Ανέργων της Συνομοσπονδίας.

Για τον υπολογισμό του ποσού λαμβάνεται υπόψη ο τρόπος αμοιβής των μισθωτών (ημερομίσθιο ή μισθός), ενώ η χρονική περίοδος που υπολογίζεται το Δώρο αρχίζει από την 1 Ιανουαρίου μέχρι 30 Απριλίου κάθε έτους. Ό,τι πρέπει να γνωριζετε για τους δικαιούχους και τον υπολογισμό του δώρου του Πάσχα.

Ποιοι δικαιούνται «Δώρο Πάσχα»
Όλοι οι μισθωτοί που απασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα με σχέση εξαρτημένης εργασίας αορίστου ή ορισμένου χρόνου δικαιούνται να λάβουν από τον εργοδότη τους «Δώρο Πάσχα». 

Για τον υπολογισμό του ποσού του Δώρου Πάσχα λαμβάνεται υπόψη ο τρόπος αμοιβής των μισθωτών, δηλαδή αν αμείβονται με ημερομίσθιο ή με μισθό. 

Η χρονική περίοδος που υπολογίζεται το Δώρο αρχίζει από την 1 Ιανουαρίου μέχρι 30 Απριλίου κάθε έτους. Συνεπώς, αν η σχέση εργασίας διήρκεσε ολόκληρο το ανωτέρω χρονικό διάστημα δικαιούται να λάβει μισό μηνιαίο μισθό αν αμείβεται με μισθό και 15 ημερομίσθια αν αμείβεται με ημερομίσθιο. 

Σε περίπτωση όμως που η σχέση εργασίας κάποιου μισθωτού με τον εργοδότη του δεν είχε διάρκεια ολόκληρο το προαναφερόμενο χρονικό διάστημα δικαιούται να λάβει αναλογία Δώρου η οποία υπολογίζεται ως εξής: Προκειμένου για αμειβόμενο με μισθό, ποσό ίσο με 1/15 του μισού μηνιαίου μισθού ή ένα ημερομίσθιο για τους αμοιβόμενους με ημερομίσθιο, για κάθε 8 (οκτώ) ημερολογιακές ημέρες διάρκειας σχέσης εργασίας. Σε περίπτωση που η σχέση εργασίας διαρκέσει λιγότερο από οκτώ ημέρες δικαιούται ανάλογο κλάσμα για Δώρο Πάσχα. 

Πότε καταβάλλεται το «Δώρο Πάσχα»

Το Δώρο Πάσχα καταβάλλεται τη Μεγάλη Τετάρτη, εννοείται βέβαια ότι ο εργοδότης μπορεί να καταβάλλει το δώρο και νωρίτερα από την παραπάνω ημερομηνία. Για Το Δώρο Πάσχα παρακρατούνται εισφορές υπέρ του ΙΚΑ και Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών. Το δώρο Πάσχα σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται να καταβληθεί σε είδος, αλλά μόνο σε χρήμα. 

Χρόνοι που συνυπολογίζονται στο Δώρο Πάσχα

Λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό του Δώρου Πάσχα:

• Ο χρόνος υποχρεωτικής αποχής από την εργασία των γυναικών πριν και μετά τον τοκετό.

• Tο χρονικό διάστημα κατά το οποίο εργαζόμενος σπουδαστής έλαβε σπουδαστική άδεια προκειμένου να συμμετάσχει σε εξετάσεις.

• Ο χρόνος άδειας λουτροθεραπείας, εφόσον υπάρχει γνωμάτευση από ασφαλιστικό οργανισμό.

• Αν ο μισθωτός ασθένησε κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα θα αφαιρεθούν μόνο οι ημέρες που έλαβε επίδομα ασθενείας απ τον ασφαλιστικό φορέα. Παράδειγμα: Αν ένας μισθωτός απουσίασε από την εργασία του λόγω ασθένειας 60 μέρες και πήρε επίδομα ασθενείας από το ασφαλιστικό του ταμείο μόνο για 40 ημέρες, θα αφαιρεθούν από το χρονικό διάστημα της εργασιακής σχέσης μόνο οι 40 ημέρες για τις οποίες επιδοτήθηκε και όχι οι 60.

Χρόνοι που δεν συνυπολογίζονται στο Δώρο Πάσχα

Δεν υπολογίζονται οι μέρες κατά τις οποίες ο μισθωτός απείχε από την εργασία του αδικαιολόγητα ή λόγω άδειας χωρίς αποδοχές. 

Υπολογισμός του Δώρου

Βάση του υπολογισμού του δώρου Πάσχα αποτελούν οι αποδοχές που πραγματικά καταβάλλονται στους μισθωτούς και γενικότερα οι τακτικές αποδοχές, εφόσον αυτές είναι ίσες ή ανώτερες των νομίμων. Σε περίπτωση που η εργασιακή σχέση έχει λυθεί πριν από την παραπάνω ημερομηνία το Δώρο Πάσχα υπολογίζεται με βάση τις αποδοχές που καταβάλλονταν την ημέρα που λύθηκε η εργασιακή σχέση. 

Στη έννοια των τακτικών αποδοχών περιλαμβάνονται ο μισθός ή το ημερομίσθιο, καθώς και κάθε άλλη παροχή (είτε σε χρήμα είτε σε είδος, όπως υπερεργασία, νόμιμη υπερωρία, επίδομα αδείας, επίδομα ισολογισμού, επιδόματα για τροφή, κατοικία, κτλ) εφ’ όσον καταβάλλεται από τον εργοδότη σαν αντάλλαγμα της παρεχόμενης από τον μισθωτό εργασίας, τακτικά κάθε μήνα, ή κατ’ επανάληψη περιοδικά σε ορισμένα διαστήματα του χρόνου. 

Στις τακτικές αποδοχές συνυπολογίζεται και το επίδομα αδείας. Συνεπώς ο μισθωτός θα λάβει το Δώρο Πάσχα προσαυξημένο με τον συντελεστή αδείας ο οποίος ανέρχεται σε 0,04166 π.χ εργαζόμενος με δώρο Πάσχα 900 ευρώ, με την προσαύξηση του συντελεστή αδείας θα πρέπει να πάρει 938 ευρώ.