Με τιμές εν ενεργεία υπουργού η κηδεία του Γ. Χαραλαμπόπουλου, Με απόφαση Αβραμόπουλου

Ο Γιάννης Χαραλαμπόπουλος  

Τιμές εν ενεργεία υπουργού Εθνικής Άμυνας θα αποδοθούν στην κηδεία του τέως υπουργού Γιάννη Χαραλαμπόπουλου με απόφαση του υπουργού Εθνικής Άμυνας Δημήτρη Αβραμόπουλου.

Αναλυτικά, η ανακοίνωση του κ. Αβραμόπουλου:

«Αποχαιρετούμε σήμερα με τιμή και σεβασμό μια σημαντική προσωπικότητα των Ενόπλων Δυνάμεων και της πολιτικής.

» Έντιμος και ακέραιος στρατιωτικός, αγωνιστής και πολιτικός, ο Γιάννης Χαραλαμπόπουλος ήταν ακούραστος στρατιώτης σε όποια θέση κι αν κλήθηκε να υπηρετήσει την Πατρίδα και τη Δημοκρατία.

» Με φιλότιμο, υποδειγματικό ήθος και συνέπεια παρέμεινε πιστός σε αρχές και αξίες κατακτώντας μια ξεχωριστή θέση στη συλλογική συνείδηση.

» Ως υπουργός Εθνικής Άμυνας διακρίθηκε για την ευθικρισία, το δυναμισμό και την εργατικότητά του και αγαπήθηκε από τη μεγάλη οικογένεια των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

» Προσέφερε έργο με σεμνότητα και αποτελεσματικότητα.

» Στεκόμαστε όλοι σήμερα με σεβασμό στη μνήμη του και τον αποχαιρετούμε με ειλικρινή αισθήματα και την τιμή που αναλογεί σε ένα δημόσιο άνδρα της δική του αξίας.

» Εκφράζω εκ μέρους της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, και εμού προσωπικά, τα θερμά συλλυπητήριά μου στην οικογένειά του».

Μικρό Βιογραφικό του Γιάννη Χαραλαμπόπουλου:

Πρώην υπουργός και ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ο Γιάννης Χαραλαμπόπουλος είχε αναπτύξει έντονη αντιδικτατορική δράση, είχε φυλακιστεί στη Γυάρο, ενώ υπήρξε και αρχηγός του ΠΑΚ στην Ελλάδα. 

Διατέλεσε αντιπρόεδρος των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, υπουργός Εξωτερικών και υπουργός Άμυνας.

 Υπήρξε ένας από τους 24 βουλευτές οι οποίοι διατέλεσαν ευρωβουλευτές χωρίς να έχουν εκλεγεί, το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ (1/1/1981) έως τη διενέργεια των πρώτων εκλογών για την ανάδειξη ευρωβουλευτών (18/10/1981). 

Γεννήθηκε το Φεβρουάριο του 1919 στο Ψάρι Μεσσηνίας, προερχόμενος από στρατιωτική οικογένεια. 

Πολέμησε στην πρώτη γραμμή ως διοικητής λόχου Πεζικού στο Αλβανικό Μέτωπο συμμετέχοντας στην απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου.

 Κατά την Κατοχή διέφυγε στη Μέση Ανατολή, όπου υπηρέτησε σε μάχιμες μονάδες.

 Μετά το 1945 συνέχισε τις σπουδές του με υποτροφία του Στρατού στο Ινστιτούτο Γούλιτς (Woolwich). 

Υπήρξε διοικητής διάφορων Μονάδων του Στρατού, καθηγητής της Σχολής Ευελπίδων και παράλληλα ειδικός σύμβουλος στο τότε υπουργείο Συντονισμού. 

Τελικά, παραιτήθηκε από το στρατό με το βαθμό του συνταγματάρχη (ΜΧ) και πολιτεύτηκε με την Ένωση Κέντρου στη Μεσσηνία, όπου εξελέγη βουλευτής το 1963 και το 1964. 

Καθ’ όλη τη διάρκεια της δικτατορίας ανέπτυξε έντονη αντιστασιακή δράση, συμμετέχοντας στη συλλογική ηγεσία της αντιστασιακής οργάνωσης ΕΚΔΑ.